آسیب های مچ دست/ انگشت ماشه ای
انگشت ماشه ای یا trigger finger با صدای کلیک کردن دردناک حین خم و راست کردن انگشت همراه است. علت آن، تفاوت در قطر تاندون عضله خم کننده انگشت و غلاف نگهدارنده ی تاندون به دلیل ضخیم و نازک شدن غلاف است. از دیدگاه بافت شانسی، تغییرات التهابی بیماری زا را به طور خاص در غلاف تاندون مشاهده خواهیم کرد. پس نهایتا آنچه که باعث ایجاد انگشت ماشه ای می گردد، التهاب و افزایش ضخامت غلاف نگهدارنده تاندون است که به تدریج حرکات تاندون خم کننده انگشت را محدود می سازد.
در بررسی دقیق تر علائم باید گفت: شکایت اولیه ممکن است مربوط به حالت کلیک کردن بدون درد حین حرکت انگشت باشد. با پیشرفت بیماری، حالت گیرافتادگی حین خم و راست کردن انگشت، دردناک می گردد. بیمار ممکن است با انگشت قفل شده از خواب بیدار شود و طی روز وضعیت بهتر گردد.
بعضی بیماران ممکن است احساس سفتی و از دست دادن پیشرونده ی دامنه کامل خم و راست کردن انگشت را بدون حالت گیرافتادگی و قفل شدن (علامت رایج انگشت ماشه ای) تجربه کنند.
در کف دست، نزدیک انگشتان، احتمال لمس یک توده ی سفت کوچک (ندول) دردناک در نتیجه ی تورم داخل تاندونی وجود دارد.
در صورت پیشرفت بیماری، ممکن است انگشت در حالت خمیده قفل شود و برای آزاد شدن و بازگشت به دامنه کامل به کمک شخص دیگری احتیاج داشته باشد تا انگشت را به طور غیرفعال (پسیو) صاف کند. با گذشت زمان، تمایل بیمار برای اجتناب از تحریک دردناک هنگام حرکت انگشت، ممکن است باعث خشک شدن و سفتی انگشت شود.
اصطکاک و سایش مکرر تاندون و تورم حاصل از آن، حین حرکت تاندون خم کننده از قسمت حلقوی سیستم قرقره ای غلاف، شبیه به ساییده شدن رشته نخ با عبور مکرر از سوراخ سوزن می باشد.
به نظر می رسد آنچه که این پروسه را شروع می کند، حرکات تکراری انگشت و ضربه موضعی به ناحیه است؛ بنابراین شغل فرد می تواند در ایجاد این آسیب موثر باشد: مشاغلی که نیاز به مشت کردن و خم کردن زیاد دست دارند مثل استفاده از قیچی یا ابزارهای دستی.
درمان اولیه انگشت ماشه ای به صورت غیرتهاجمی و با اصلاح فعالیت های بیمار صورت می گیرد. استفاده از داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی برای کنترل درد، بی حرکت کردن دوره ای مفصل مربوطه با کمک اسپلینت به منظور کاهش اصطکاک و سایش تاندون، فیزیوتراپی و تزریق کورتیکواستروئید از جمله اقداماتی هستند که می توان برای این بیماران اجرا نمود.
در درمان فیزیوتراپی می توان از شاک ویو، تمرینات کششی و ماساژ بهره برد.
در صورت شکست درمان های غیرجراحی برای کاهش درد و علائم، گزینه جراحی به منظور آزاد سازی تاندون درگیر بررسی می شود.