درمان/ تمرین درمانی/ برای سندروم گیرافتادگی شانه
در بیماران با سندروم گیرافتادگی شانه برای ۳ تا ۶ ماه ابتدایی، در صورتی که آسیب آناتومیک/ساختاری مشخصی وجود نداشته باشد، اساس درمان بر پایه ی درمان غیرتهاجمی توانبخشی با یک برنامه ورزشی که متناسب با وضعیت بیمار طراحی شده همراه با مصرف دارو های ضد التهابی خواهد بود.
– مهمترین قسمت کار، یک برنامه تمرین درمانی با شدت پایین و تکرار بالا با تمرکز بر عضلات روتاتور کاف، خصوصا سوپرااسپیناتوس (فوق خاری)، اینفرا اسپیناتوس (تحت خاری)، تراپزیوس (ذوزنقه ای)، سراتوس قدامی و عضلات ثبات دهنده ی کتف می باشد.
– برای شروع، به منظور افزایش دامنه حرکتی تمرینات پاسچرال مثل بالا انداختن کتف ها (shrug) و نزدیک کردن کتف ها از پشت، و برای خود مفصل شانه تمرینات پاندولی را انجام دهید.
– تمرینات کششی برای کوتاهی های خلفی به صورت cross-body adduction و برای کوتاهی های قدامی به صورت کشش در چهارچوب در مناسب خواهد بود. هر کشش را به مدت ۳۰ ثانیه نگه دارید و ۵ مرتبه تکرار کنید. بین هر کشش ۱۰ ثانیه استراحت داشته باشید.
– تمرینات تقویتی بر عضلات روتاتور کاف و ثبات دهنده های کتف تمرکز دارند
در این صفحه تعدادی از تمریناتی را که در فاز های میانی درمان سندروم گیرافتادگی شانه می توان انجام داد، مشاهده می کنید
